Blokada nerwu udowego
Nerw udowy (Femoral Nerve, FN) pochodzi z gałęzi brzusznych nerwów rdzeniowych od L2 – L4 (L5) i jest największym nerwem splotu lędźwiowego. Unerwia przednio-przyśrodkowy obszar w obrębie uda, ruchowo zaopatruje mięsień krawiecki (gałąź powierzchowna) oraz mięsień czworogłowy uda (gałąź głęboka), czuciowo skórę okolicy przednio-przyśrodkowej uda, staw biodrowy oraz kolanowy. Przyśrodkowa część podudzia od poziomu stawu kolanowego do kostki przyśrodkowej oraz przyśrodkowa część stopy czuciowo zaopatrywana jest przez nerw udowo-goleniowy (najdłuższa czuciowa gałąź nerwu udowego).
Wskazania:
- Zabiegi w obrębie przedniej części uda oraz rzepki.
- Chirurgia kolana (zabiegi artroskopowe i otwarte)
Przeciwwskazania:
Bezwzględne:
- Odmowa pacjenta
- Infekcja w miejscu wkłucia
- Uczulenie na środki miejscowo znieczulające
Względne:
- Brak możliwości współpracy z pacjentem
- Koagulopatie
- Deficyty neurologiczne w obrębie obszaru zaopatrywanego przez splot lędźwiowy
- Proteza naczyniowa tętnicy udowej (ryzyko infekcji)
Ułożenie pacjenta:
- Pacjent w pozycji leżącej, w ułożeniu na plecach. Znieczulana kończyna w położeniu neutralnym.
Lokalizacja i sonoanatomia:
- W celu lokalizacji nerwu liniową głowicę USG przykładamy w płaszczyźnie poprzecznej, wzdłuż bruzdy pachwinowej. Na tym poziomie nerw udowy najczęściej przybiera kształt trójkątnej bądź okrągłej hiperechogenicznej struktury, położonej bezpośrednio pod powięzią biodrową (hiperechogeniczna linijna struktura) i bocznie w stosunku do tętnicy udowej. W obrazie USG dodatkowo możemy rozróżnić: hipoechogeniczny mięsień biodrowo-lędźwiowy, na którym spoczywają naczynia udowe i nerw udowy, oraz powięź szeroką uda (powierzchownie w stosunku do powięzi biodrowej w obrębie tkanki podskórnej).
- Należy pamiętać, iż nerw udowy jest bardzo podatny na anizotropię, więc istotnym elementem lokalizacji jest dobranie odpowiedniego kata skanowania.
Kliknij na galerię aby powiększyć
Technika wykonania blokady:
- Blokadę wykonujemy na poziomie powyżej odejścia tętnicy głębokiej uda. Poniżej podziału tętnicy nerw udowy zwykle dzieli się już na kolejne gałęzie.
- Po uwidocznieniu naczyń oraz nerwu udowego, wprowadzając igłę techniką in plane od strony bocznej, kierujemy się w w stronę nerwu. Kolejno przechodzimy przez następujące warstwy: skórę i tkankę podskórną oraz powięź szeroką uda (po przejściu przez powięź szeroką poczujemy pierwszy spadek oporu). Następnie przebijamy powięź biodrową (drugi spadek oporu), którą otoczony jest nerw udowy. W celu potwierdzenia prawidłowego położenia końcówki igły po próbie aspiracji podajemy niewielką objętość (1-2ml) LMZ, uważnie obserwując jego rozprzestrzenianie się. Należy pamiętać, iż nerw udowy znajduje się w osobnej przestrzeni powięziowej niż naczynia udowe. Prawidłowe zlokalizowanie tej przestrzeni jest więc najbardziej istotnym elementem w trakcie wykonywanej blokady. Przy lokalizacji nerwu udowego pomocny bywa stymulator nerwów. Po przebiciu powięzi biodrowej, zbliżając końcówkę igły do nerwu obserwujemy odpowiedź ruchową z mięśnia czworogłowego uda (skurcz mięśnia prostego uda z jednoczesnym poruszaniem się rzepki – „patella twitch” – tańcząca rzepka).
- Środek miejscowo znieczulający podajemy bezpośrednio pod powięź biodrową tak aby uzyskać okrężną dystrybucję anestetyku.
- Rozprzestrzenianie się LMZ wokół tętnicy świadczy o lokalizacji igły w nieprawidłowym przedziale powięziowym.
Kliknij na galerię aby powiększyć
- Technika out od plane jest również polecana. Skraca ona drogę igły i zmniejsza traumatyzację tkanek. Szczególnie polecam tę technikę przy wykonywaniu blokady u osób otyłych.
Ciągłą blokada nerwu udowego:
- Złoty standard prowadzenia analgezji po zabiegach protezoplastyki stawu kolanowego.
- Cewnik możemy implantować z wykorzystaniem techniki in plane, umieszczając koniec cewnika w bezpośrednim pobliżu nerwu pod powięzią biodrową, bądź out of plane umieszczając cewnik wzdłuż nerwu.
- Do infuzji zaleca się wykorzystywanie pomp elastomerycznych co zwiększa mobilność pacjenta i ułatwia rehabilitację.
- Należy pamiętać o możliwości osłabienia siły mięśnia czworogłowego co w niektórych przypadkach może zwiększyć ryzyko upadków przy mobilizacji.
Zeskanuj poniższy QR kod aby wyświetlić film
Kliknij na galerię aby powiększyć
Dawka leku miejscowo znieczulającego:
- Do blokady „single shot” zwykle wystarcza ok. 10-15 ml LMZ (0,2 – 0,5% Ropiwakaina, 0,15% – 0,5% Bupiwakaina lub 2% Lignokaina).
- Ciągła blokada: w naszym ośrodku stosowana jest najczęściej podaż ciągła 0,125 bupiwakainy, przepływ – 4 – 8 ml/h, bolus 3 – 5 ml, lock-out 20 – 60 min (pompa PCA) bądź ciągła podaż LMZ z wykorzystaniem pompy elastomerycznej.
- Dawka u pacjentów pediatrycznych: średnio 0,2 – 0,5 ml/kg 0,2% ropiwakainy bądź 0,25% bupiwakainy.
Powikłania:
- Reakcja toksyczna na środek miejscowo znieczulający
- Powikłania neurologiczne związane z mechanicznym uszkodzeniem nerwu
- Krwiak w miejscu wkłucia
- Powikłania infekcyjne
Kliknij na poniższą galerię aby zobaczyć tutorial z blokady
Przydatne artykuły:
- Brian A. Williams et all: Rebound Pain Scores as a Function of Femoral Nerve Block Duration after Anterior Cruciate Ligament Reconstruction: Retrospective Analysis of a Prospective, Randomized Clinical Trial. Reg Anesth Pain Med. 2007 May–Jun; 32(3): 186–192.
- Dupré LJ: Three-in-one block or femoral nerve block. How and when to do it? Ann. Fr. Anesth Réanim 1996; 15:1099-1106.
- Wang H, Boctor B, Verner J. The effect of single-injection femoral nerve block on rehabilitation and length of hospital stay after total knee replacement. Reg Anesth Pain Med. 2002;27:139–144.